met beide benen op de grond.
Door: Lydia en Riet
11 Oktober 2015 | Oeganda, Jinja
De verwarring heeft plaats gemaakt voor begrip, weten en meer inzicht.
Deze dagen hebben wij verschillende initiatieven kunnen nemen.
Op de markt hebben wij tweedehands kleding gekocht, zodat wij een shirt aan een broek konden gaan naaien voor een van de kinderen.
Daar zaten wij als ware coupeuses, slabbetjes, dweiltjes en kleding te naaien, wat zijn wij trots op het resultaat!! Vooral door de blijde gezichten. Steeds meer kinderen komen langs met kleding die kapot is, om het door ons te laten maken, onze moeders zouden trots op ons zijn!
Vanuit Nederland hebben wij veel materialen mee gekregen van verschillende mensen, knutselspullen, sport en spel benodigdheden, zaadjes van verschillende groentes en ondergoed.
De zaadjes zijn inmiddels gezaaid, de knutselspullen volop in gebruik, het ondergoed kwam heel goed van pas!! Nogmaals onze grote dank hiervoor.
De extra aandacht die wij de kinderen kunnen geven doet ons goed, blijde en mooie momenten van contact is de beloning.
Soms is hetgeen wij doen zo klein, belleblazen, met ballonen overgooien, blokfluit spelen, hand klap spelletjes en liedjes zingen, maar de reactie o zo groot!! Ook de biggetjes komen al enthousiast aan gelopen als zij ons horen, altijd is er die beloning, iets te eten.
De mensen en kinderen in het dorp begroeten ons aller vriendelijks, altijd even zwaaien, hand geven en willen graag op de foto, Zij noemen ons: Muzungu ( blanke).
En zoals wij het in ons werk ook gewend zijn worden we gemakkelijk geraakt door de kleine handelingen van de kinderen. Een meisje wat het spel speelt dat zij eten kookt en dit zeer gedetailleerd vorm geeft, prachtig. Maar ook een jongen die je met zijn ogen gedag komt zeggen als hij ons ziet, praten kan hij niet. Wat geweldig dat we daarvan mogen genieten.
In het weekend zijn we vrij en proberen we echt iets voor ons zelf te ondernemen, ook dat is soms klein. Zo zijn we gister met de boda boda naar Jinja geweest. Dat betekent dus met drie volwassenen op de brommer, de berijder, ik ertussen en Lydia achterop. Het had flink geregend de nacht ervoor dus de kuilen stonden vol water en natuurlijk glibberig. Dus spannend voor ons maar weer een mooie ervaring en dat voor 1 euro. We hebben heerlijk in de tuin van een resort gezeten, aan de rand van het victoria meer. En daar na twee weken; rijst, bruine bonen en soms rauwkost, genoten van een heerlijke lunch. Vervolgens weer met een boda boda naar Jinja om boodschappen te doen. En dan met het busje weer terug naar ons dorpje wat voor iedereen nog steeds een feestje is. Wij hebben plezier maar de ugandezen niet minder. Die vinden het maar wat om met ons in een busje te zitten, ze maken graag contact met ons. Uiteraard zorgen we dat voor het donker zeker weer thuis zijn want veiligheid boven alles. In ons huisje lezen we, doen soms een spelletje, skypen en appen met het thuisfront en veel, heel veel diepgaande gesprekken. Het lijkt wel een retraite voor ons. Dus dierbaren, jullie zijn gewaarschuwd voor als we terug zijn, wat een verdieping.
Deze dagen hebben wij verschillende initiatieven kunnen nemen.
Op de markt hebben wij tweedehands kleding gekocht, zodat wij een shirt aan een broek konden gaan naaien voor een van de kinderen.
Daar zaten wij als ware coupeuses, slabbetjes, dweiltjes en kleding te naaien, wat zijn wij trots op het resultaat!! Vooral door de blijde gezichten. Steeds meer kinderen komen langs met kleding die kapot is, om het door ons te laten maken, onze moeders zouden trots op ons zijn!
Vanuit Nederland hebben wij veel materialen mee gekregen van verschillende mensen, knutselspullen, sport en spel benodigdheden, zaadjes van verschillende groentes en ondergoed.
De zaadjes zijn inmiddels gezaaid, de knutselspullen volop in gebruik, het ondergoed kwam heel goed van pas!! Nogmaals onze grote dank hiervoor.
De extra aandacht die wij de kinderen kunnen geven doet ons goed, blijde en mooie momenten van contact is de beloning.
Soms is hetgeen wij doen zo klein, belleblazen, met ballonen overgooien, blokfluit spelen, hand klap spelletjes en liedjes zingen, maar de reactie o zo groot!! Ook de biggetjes komen al enthousiast aan gelopen als zij ons horen, altijd is er die beloning, iets te eten.
De mensen en kinderen in het dorp begroeten ons aller vriendelijks, altijd even zwaaien, hand geven en willen graag op de foto, Zij noemen ons: Muzungu ( blanke).
En zoals wij het in ons werk ook gewend zijn worden we gemakkelijk geraakt door de kleine handelingen van de kinderen. Een meisje wat het spel speelt dat zij eten kookt en dit zeer gedetailleerd vorm geeft, prachtig. Maar ook een jongen die je met zijn ogen gedag komt zeggen als hij ons ziet, praten kan hij niet. Wat geweldig dat we daarvan mogen genieten.
In het weekend zijn we vrij en proberen we echt iets voor ons zelf te ondernemen, ook dat is soms klein. Zo zijn we gister met de boda boda naar Jinja geweest. Dat betekent dus met drie volwassenen op de brommer, de berijder, ik ertussen en Lydia achterop. Het had flink geregend de nacht ervoor dus de kuilen stonden vol water en natuurlijk glibberig. Dus spannend voor ons maar weer een mooie ervaring en dat voor 1 euro. We hebben heerlijk in de tuin van een resort gezeten, aan de rand van het victoria meer. En daar na twee weken; rijst, bruine bonen en soms rauwkost, genoten van een heerlijke lunch. Vervolgens weer met een boda boda naar Jinja om boodschappen te doen. En dan met het busje weer terug naar ons dorpje wat voor iedereen nog steeds een feestje is. Wij hebben plezier maar de ugandezen niet minder. Die vinden het maar wat om met ons in een busje te zitten, ze maken graag contact met ons. Uiteraard zorgen we dat voor het donker zeker weer thuis zijn want veiligheid boven alles. In ons huisje lezen we, doen soms een spelletje, skypen en appen met het thuisfront en veel, heel veel diepgaande gesprekken. Het lijkt wel een retraite voor ons. Dus dierbaren, jullie zijn gewaarschuwd voor als we terug zijn, wat een verdieping.
-
11 Oktober 2015 - 16:59
Yolanda:
Inderdaad wat een ervaring en dat jullie dit mee MOGEN maken, geniet van het moment!!!! -
11 Oktober 2015 - 17:38
Jos Dekker:
tjonge tjonge wat een verhaal weer en wat een genot om alles te lezen .fijn dat het zo goed gaat hopelijk gaat het lukken met de zaadjes wie weet krijg je daar nog iets van mee meiden hey is een genot om alles te lezen ga zo door alleen wat meer foto s maken zodat wij meer zien ëen dikke knuf van hier XXXX -
11 Oktober 2015 - 17:38
Linda:
Lieve muzungu's
Wat een prachtig verhaal weer. Heerlijk om te lezen en foto's te zien. En wil jullie even zeggen dat niet alleen jullie moeders trots (zouden) zijn. -
11 Oktober 2015 - 17:39
Jos Dekker:
ben het helemaal met linda eens -
11 Oktober 2015 - 17:43
Linda:
Zo te lezen hebben jullie weer veel gedaan en beleefd. Kijk elke x naar uit om jullie prachtige verhalen te lezen. Dikke knuffel vanuit hier. Love you tannie. X -
11 Oktober 2015 - 18:56
Els:
Wat een contacten hebben jullie al gelegd! Dat jullie straks "anders" terug komen was al heel snel duidelijk! Jullie verhalen verrijken "ons" leven ook hoor! XXX -
11 Oktober 2015 - 19:13
Karin:
Super leuk de foto zijn prachtig!!!! xxxx -
11 Oktober 2015 - 19:28
Ruth En Mirjam:
Wat fijn om in jullie verhaal meegenomen te worden op reis. We krijge nsteeds meer beeld bij waar julie zijn en wat jullie doen. en whaha, met zijn 3-en op 1 brommer....zal veel oes en aas zijn geweest en dat door kuilen.
en goed om te horen dat jullie wat anders hebben gegeten naast de rijst met bruine bonen.
Jullie verhalen doen ons goed, maar het skypen is erg fijn. De kinderen vinden het geweldig en hebben nu al morgen weer op school wat te vertellen. Tot straks op skype, hou het goed samen.
Liefs uit Wognum -
12 Oktober 2015 - 08:20
Mirjam :
Ik geniet van jullie verhalen en de foto's (meer!). "Kleine" dingen die groots zijn. -
12 Oktober 2015 - 08:37
Lia & Jos:
Wat een mooie verhalen en wat fijn om te horen dat alles goed gaat. Het lijkt me een hele ervaring. Riet, ik wist niet dat je zo handig bent met de naaimachine. Jullie voegen echt iets toe en dat is prachtig! Heel veel liefs en een dikke kus. -
12 Oktober 2015 - 11:42
Agnes :
Wat een prachtig verhaal en leuke foto's weer. Ik begin al een beetje jaloers te worden;-)
Geniet ervan en wij genieten mee.
warme groetX
-
12 Oktober 2015 - 15:39
Reina:
Wat een geweldig verslag mogen wij weer ontvangen.
Jullie kunnen het zo beelden verwoorden, ik zie het zo voor mij, de dames op zo'n krakkemikkige brommer, een ugandees dorpje met al die mensen en natuurlijk de rode zandwegen tussen al het groen.
Maar ook jullie geweldige werkzaamheden met al die kindertjes
Dames, blijf verhalen en genieten, in het frisse Hoorn genieten wij mee. -
12 Oktober 2015 - 16:02
Pleuntje De Graaf:
Wat is het toch leuk om iedere keer jullie verhalen te lezen,ik laat ze ook aan Pea xien en die geniet er ook weer van
hou ons maar lekker op de hoogte,dit lees je niet in bieb boeken haha
Groetjes en een dikke knuffel van ons
Pea en Pleuntje xxxx
-
12 Oktober 2015 - 17:09
Francoise:
lieve muzungu dames,
Ik geniet zo van jullie verslaggeving. heerlijk dat jullie de kinderen en de biggetjes en de dorpsbewoners een glimlach ontlokken!
xxfrançoise -
12 Oktober 2015 - 19:31
Ineke:
Wat geweldig dat wij mee mogen genieten van jullie verblijf in Oeganda. Jullie schrijven zo levendig dat ik het zo voor me kan zien. Wat een belevenissen en wat goed dat jullie je kunnen aanpassen aan het tempo daar, dat zal niet altijd meevallen. De foto's geven ook een goed beeld van wat jullie daar doen. Ik blijf jullie zeker volgen en verheug me al op het volgende berichtje.
Lieve groetjes van Ineke -
12 Oktober 2015 - 20:41
Trudy:
Nou; ik ben niet origineel in mijn reactie zo te lezen aan mijn voorgangers - maar ook ik geniet van jullie verhalen. Inderdaad fantastisch om jullie zo te mogen volgen- en daarbij met mooie foto's erbij!
Gelukkig dat jullie je weg wat beter weten te vinden.
liefs,
trudy
-
13 Oktober 2015 - 19:00
Ellen Stadlander:
Hallo Lydia en Riet
Wat benijd ik jullie om jullie grote avontuur
En al die mooie momenten met de kinderen
En Lydia achter een naaimachine!!!!
Ik blijf jullie volgen
Liefs Ellen -
13 Oktober 2015 - 22:00
Jenneke Wassink:
Wat een belevenissen! In zo korte tijd zoveel meemaken. Dat moet een heerlijk gevoel zijn. Ik kan me voorstellen dat jullie samen veel te bepraten hebben. Ik zou er best bij willen zijn.... -
14 Oktober 2015 - 09:35
Imma Houtenbos:
Beste Muzungu's,
Ik ben er vandaag pas aan toegekomen al jullie verslagen te lezen. Wat een belevenis en wat mooi dat het jullie lukt de kleine dingen te zien; de blik van een kind, de groet van mensen in de bus, enz. Het er zijn is vaak nog belangrijk dan het doen. Laten zien en voelen dat iemand waardevol voor je is. Zo te lezen gaat dat jullie goed af. Respect meiden! Enneh..., zijn jullie voor de kinderen nu ook TANTE of toch OMA?
Groetjes, Imma -
14 Oktober 2015 - 17:08
Hèlen:
Eindelijk jullie mail lezen , en foto's kijken,
fijn dat alles goed gaat!, en leuk om zo op de hoogte te blijven.
Prachtig werk! Nog een hele mooi tijd daar en pas op goed jezelf! .
Lieve groet Hèlen -
15 Oktober 2015 - 09:03
Cathy :
Hey schat
Weer een mooi verhaal en prachtige foto,s.
Wat genieten jullie zo te zien van het werk maar ook van het land.
Wij kijken weer uitgaat t volgende verslag.
Dikke kus Cathy
-
15 Oktober 2015 - 18:38
Jos Dekker:
Hallo meiden ik moest weer even naar de fotO s kijken en Lydia ik geniet van jou achter de naaimachine o o o als mam dat toch eens had gezien wat had ze dan genoten een hele dikke KUS -
15 Oktober 2015 - 19:05
Jennifer Remmé:
Hooi!
Wat een ervaringen hebben jullie NU al! Zijn jullie nog niet eens een maand weg!
Geniet van jullie reis en kansen!
Liefs jennifer -
16 Oktober 2015 - 05:20
Arjen Boomker:
Ik kijk vol bewondering naar jullie ervaringen.
Leuk om te zien dat jullie je zo vermaken.
Riet, bijzonder vond ik je al dat weet je. Maar diep respect voor wat je daar doet.
Blijf genieten en breng je warmte over zoals jij dat kan.
Veel plezier nog allebei en tot snel.
Liefs Arjen -
16 Oktober 2015 - 11:37
Marte:
Dag dappere dodo's!
Ik geniet van jullie indrukwekkende verhalen. Wat een uiteenlopende ervaringen, zal soms een emotionele rollercoaster zijn. Gelukkig hebben jullie elkaar.
Zet 'em weer op dames!
Groetjes, Marte -
16 Oktober 2015 - 13:12
Anne-Marie :
Lieve mensen, ik begin sprakeloos te worden na het lezen van jullie verslagen.
Hartelijke groet, Anne-Marie -
18 Oktober 2015 - 12:24
Aad En Lida:
hoi Lydia en Riet,
Nou dat heeft Aad nog nooit gezien! Lydia achter de naaimachine.ha ha. Wat grappig en die band in je haar. mooi hoog haar; zei Aad. verder heel leuk al die verhalen en foto's
dikke zoen van ons -
18 Oktober 2015 - 16:46
Aafke:
Het is weer geweldig om te lezen
Groeten van Aafke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
