Reuze bedankt
Door: Lydia en Riet
22 November 2015 | Oeganda, Jinja
Lieve menen, halverwege deze week plaatsen wij een oproep over er nog vrienden waren die de mogelijkheid hadden wat geld te storten. En daar hebben velen gehoor aan gegeven. We hebben €920 tot nu toe ontvangen. Heel erg bedankt namens de kinderen van Uganda. We hebben op dit moment al contacten gelegd met mensen van organisaties die hier nog langere tijd actief zullen zijn, uiteraard zullen wij jullie volledig op de hoogten houden en verantwoording afleggen over de besteding.
Vorige keer schreven we over ons kleine meisje die gescand werd voor de mogelijkheden van een hartoperatie in India. Helaas is de kleine meid te zwak: zij heeft naast hartproblemen ook long en leverproblemen. Dus de operatie is niet mogelijk. Het meisje is nu al net een klein engeltje. Zij kwam vrijdag onverwachts even langs bij de Day Care met haar moeder en zus dus we konden nog even knuffelen.
We hebben nog steeds erg veel regen en dat maakt de wegen echt onbegaanbaar, De slootjes staan zo hoog waardoor de weg en het land af en toe volledig blank staat. Het betekent wel dat we dus veel binnen zitten op de Day care en dat valt niet altijd mee in de kleine ruimte. Bovendien zit een meisje in een grote rolstoel en daar kun je dus echt de weg niet mee op.
Ook voor ons betekent het meer binnen zitten en wij wonen in een kamer wat op een etalage lijkt maar dan zonder glas maar met gaas. Er is nog een groot nadeel aan al dat natte weer: Veel kakkerlakken komen in ons huis. En wij houden echt niet van ze. Ze niets maar ze zijn erg groot en vies. maar ze moeten naar buiten. En daar zijn we een echt team in geworden. Zonder overleg pakt Lydia de bezem en ik de zwabber en gezamenlijk vegen we hem de deur uit. Je zult begrijpen dat dit niet altijd lukt maar wel met de nodige hilariteit. We zijn net Buurman en buurman, de kinderserie.
Gelukkig hebben de oma van een van de aunties kunnen ontmoeten, wat was dat geweldig!! Wij kwamen vrij onverwachts maar voelde ons zo welkom ! De matjes werden buiten neer gelegd, wij kregen koffie en thee aangeboden en er was een hartverwarmend contact. Oma spreekt geen Engels maar haar dochter vertaalde alles. Een mooi gesprek tussen vrouwen en oma's, de verbinding en het respect was zo voelbaar. De taalbarrière had totaal geen invloed hierop. De buurvrouw werd naar het dorp gestuurd om iets bij de thee/koffie te halen en zij verzorgde alles. Daar zaten wij zo met elkaar, er was een serene rust, een prachtig uitzicht en een warm gevoel met elkaar, ook nu was het lachen en huilen met elkaar.
Om de verbinding te ondersteunen gaf Riet haar ketting aan oma en oma gaf ons ieder een zelfgemaakte armband. Als afscheid de woorden: als wij naar de maan kijken zien wij dezelfde maan en is er verbinding en denken wij aan elkaar!!!
Doordat wij oma's zijn werd ons haar de afgelopen weken wel erg grijs. Een van de auntis heeft een kleine kapsalon, een kleine ruimten met een spiegel en een stoel, een bak om het haar in uit te kunnen spoelen.
Prachtig om dit mee te maken. Vanuit Nederland hadden wij verf mee genomen. Dat is wel even anders dan bij ons. Het haar wassen en uitspoelen, dit werd met regenwater gedaan en per bakje over het haar gegoten. Heel secuur verfde zij ons haar met een geweldig resultaat: wij zijn geen grijze muizen meer!
Al die weken hadden wij ons eigen klasje het leek ons wel leuk om te vertellen hoe ons dagprogramma er ongeveer uit ziet.
Om 8 uur starten wij met de Poridge ( de pap) daarna gaat ieder kind naar zijn eigen klas. Eerst poetsen wij de kinderen hun tanden natuurlijk met een tandenpoets liedje. Wij hebben een overzicht van de dagen van de week opgehangen en de picto van de dag hangen wij ernaast. Met zelfgemaakte muziek instrumenten zingen wij uit volle borst: Monday, Monday, Monday is the Day, hopsasa tralala Monday is the Day He! (2x)
de dagen van de week hebben een kleur, van die kleur pakken wij 5 voorwerpen en leggen die op tafel en tellen met de kinderen het aantal voorwerpen. Dan halen wij iedere keer een voorwerp weg met de verbazing waar die gebleven is. Om vervolgens weer te tellen en daarna 1 voor 1 een voorwerp weer terug te leggen. 3 kinderen tellen mee en weten wat er gebeuren gaat en zijn steeds weer verrast als er iets gemist wordt.
Dan is het tijd om iedereen het goedemorgen lied toe te zingen en elkaar een fijne dag toe te wensen, heel individueel en de kinderen elkaar ook een hand te laten geven: Good morning every one the day is starting be kind for everyone voor you for my for everyone.
De kinderen geven elkaar nu spontaan een hand en wij noemen ieders naam; goodmorning fine you to see, have i nice day!!
Dan komt het creatieve gedeelte, om de handmotoriek te versterken en te verfijnen laten wij de kinderen regelmatig papier scheuren om het daarna op te plakken. Met volle aandacht zijn zij aan het werk. Ook maken wij herkenbare objecten van waardeloos materiaal, een schaap wat kan staan, een vlieger, paddenstoel, een bus, tekeningen en gebruiken vingerverf. Niet ieder kind zijn talent ligt hier en daar gaat Riet meestal Actieve Support activiteiten mee ondernemen, zoals: de bekers van de pap afwassen, vuilnis weg brengen, rondje wandelen naar de dieren. Om 10 uur is het break time en gaan wij naar buiten, kinderen spelen met elkaar gaan op de schommel of op de glijbaan. Riet en ik zitten op een bankje met kinderen op onze schoot om ze te knuffelen, liedjes te zingen contact maken. Ook de andere kinderen zoeken ons op om dit soort aandacht te krijgen. Wij merken dat het de kinderen goed doet, zij kijken ons aan, lachen en maken contact. Na de break time gaan wij weer naar de klas. Riet geeft dan meestal een hand en voet massage. Ik pak meestal de dieren picto, om het gebaar en het geluid van het dier met de kinderen te oefenen. Ook gebaren die wij dagelijks gebruiken: slapen, wakker worden, wassen, aankleden, eten, tanden poetsen, haren kammen. En gebaren voor de verschillende emoties. Prachtig om te zien hoe de kinderen mee doen en de gebaren begrijpen en meedoen,
Om 12.15 uur is de lunchtijd, bruine bonen en een soort stijfsel van meel, de naam ben ik vergeten. Wij eten in onze klas met de door de kinderen zelfgemaakte placemats. Het eten in de klas geeft een hoop rust er zijn weinig prikkels voor de kinderen. Kinderen met ernstige spasme of mond problemen helpen wij ook dat vinden zij erg prettig.
Na de lunch buiten spelen zoals in de ochtend. Als het weer tijd is voor de klas doen wij meestal een buiten activiteit met alle kinderen, Een sport activiteit, wandeling of wij gaan een ziek kind thuis bezoeken.
Het laatste uur is ook een klas uur, die wij invullen door naar buiten te gaan, de dieren bezoeken, gras te verzamelen voor alle dieren, bal, ballon spel in de klas, En de afronding van het samenzijn.
Onze laatste dagen met de kinderen komt eraan, woensdagochtend besteden wij aandacht aan het afscheid, delen wat lekkers uit.
Na de lunch gaan wij naar ons eigen vertrek om onze koffers te pakken en donderdagochtend worden wij vroeg opgehaald en zullen wij in Kampala verblijven om vandaaruit zaterdag onze rondreis te gaan.
maken.
Wat zullen wij de aunties en de kinderen gaan missen! Wij hebben gegeven wat wij konden, wij zijn vooral ingegaan op de basis behoefte van een kind, het contact en de communicatie. Wij hebben gegeven wat wij konden, met een goed gevoel .
Mooi om dit verhaal mee af te sluiten:
Vandaag zei een van auntis: Dat zij ons heeft gezien, hoe wij in contact staan met het kind, de mens, Dat zij er iets van geleerd heeft en dit wil meenemen. Dat zij heeft gezien dat wij de Spirit van God overgedragen hebben naar de kinderen!
Vorige keer schreven we over ons kleine meisje die gescand werd voor de mogelijkheden van een hartoperatie in India. Helaas is de kleine meid te zwak: zij heeft naast hartproblemen ook long en leverproblemen. Dus de operatie is niet mogelijk. Het meisje is nu al net een klein engeltje. Zij kwam vrijdag onverwachts even langs bij de Day Care met haar moeder en zus dus we konden nog even knuffelen.
We hebben nog steeds erg veel regen en dat maakt de wegen echt onbegaanbaar, De slootjes staan zo hoog waardoor de weg en het land af en toe volledig blank staat. Het betekent wel dat we dus veel binnen zitten op de Day care en dat valt niet altijd mee in de kleine ruimte. Bovendien zit een meisje in een grote rolstoel en daar kun je dus echt de weg niet mee op.
Ook voor ons betekent het meer binnen zitten en wij wonen in een kamer wat op een etalage lijkt maar dan zonder glas maar met gaas. Er is nog een groot nadeel aan al dat natte weer: Veel kakkerlakken komen in ons huis. En wij houden echt niet van ze. Ze niets maar ze zijn erg groot en vies. maar ze moeten naar buiten. En daar zijn we een echt team in geworden. Zonder overleg pakt Lydia de bezem en ik de zwabber en gezamenlijk vegen we hem de deur uit. Je zult begrijpen dat dit niet altijd lukt maar wel met de nodige hilariteit. We zijn net Buurman en buurman, de kinderserie.
Gelukkig hebben de oma van een van de aunties kunnen ontmoeten, wat was dat geweldig!! Wij kwamen vrij onverwachts maar voelde ons zo welkom ! De matjes werden buiten neer gelegd, wij kregen koffie en thee aangeboden en er was een hartverwarmend contact. Oma spreekt geen Engels maar haar dochter vertaalde alles. Een mooi gesprek tussen vrouwen en oma's, de verbinding en het respect was zo voelbaar. De taalbarrière had totaal geen invloed hierop. De buurvrouw werd naar het dorp gestuurd om iets bij de thee/koffie te halen en zij verzorgde alles. Daar zaten wij zo met elkaar, er was een serene rust, een prachtig uitzicht en een warm gevoel met elkaar, ook nu was het lachen en huilen met elkaar.
Om de verbinding te ondersteunen gaf Riet haar ketting aan oma en oma gaf ons ieder een zelfgemaakte armband. Als afscheid de woorden: als wij naar de maan kijken zien wij dezelfde maan en is er verbinding en denken wij aan elkaar!!!
Doordat wij oma's zijn werd ons haar de afgelopen weken wel erg grijs. Een van de auntis heeft een kleine kapsalon, een kleine ruimten met een spiegel en een stoel, een bak om het haar in uit te kunnen spoelen.
Prachtig om dit mee te maken. Vanuit Nederland hadden wij verf mee genomen. Dat is wel even anders dan bij ons. Het haar wassen en uitspoelen, dit werd met regenwater gedaan en per bakje over het haar gegoten. Heel secuur verfde zij ons haar met een geweldig resultaat: wij zijn geen grijze muizen meer!
Al die weken hadden wij ons eigen klasje het leek ons wel leuk om te vertellen hoe ons dagprogramma er ongeveer uit ziet.
Om 8 uur starten wij met de Poridge ( de pap) daarna gaat ieder kind naar zijn eigen klas. Eerst poetsen wij de kinderen hun tanden natuurlijk met een tandenpoets liedje. Wij hebben een overzicht van de dagen van de week opgehangen en de picto van de dag hangen wij ernaast. Met zelfgemaakte muziek instrumenten zingen wij uit volle borst: Monday, Monday, Monday is the Day, hopsasa tralala Monday is the Day He! (2x)
de dagen van de week hebben een kleur, van die kleur pakken wij 5 voorwerpen en leggen die op tafel en tellen met de kinderen het aantal voorwerpen. Dan halen wij iedere keer een voorwerp weg met de verbazing waar die gebleven is. Om vervolgens weer te tellen en daarna 1 voor 1 een voorwerp weer terug te leggen. 3 kinderen tellen mee en weten wat er gebeuren gaat en zijn steeds weer verrast als er iets gemist wordt.
Dan is het tijd om iedereen het goedemorgen lied toe te zingen en elkaar een fijne dag toe te wensen, heel individueel en de kinderen elkaar ook een hand te laten geven: Good morning every one the day is starting be kind for everyone voor you for my for everyone.
De kinderen geven elkaar nu spontaan een hand en wij noemen ieders naam; goodmorning fine you to see, have i nice day!!
Dan komt het creatieve gedeelte, om de handmotoriek te versterken en te verfijnen laten wij de kinderen regelmatig papier scheuren om het daarna op te plakken. Met volle aandacht zijn zij aan het werk. Ook maken wij herkenbare objecten van waardeloos materiaal, een schaap wat kan staan, een vlieger, paddenstoel, een bus, tekeningen en gebruiken vingerverf. Niet ieder kind zijn talent ligt hier en daar gaat Riet meestal Actieve Support activiteiten mee ondernemen, zoals: de bekers van de pap afwassen, vuilnis weg brengen, rondje wandelen naar de dieren. Om 10 uur is het break time en gaan wij naar buiten, kinderen spelen met elkaar gaan op de schommel of op de glijbaan. Riet en ik zitten op een bankje met kinderen op onze schoot om ze te knuffelen, liedjes te zingen contact maken. Ook de andere kinderen zoeken ons op om dit soort aandacht te krijgen. Wij merken dat het de kinderen goed doet, zij kijken ons aan, lachen en maken contact. Na de break time gaan wij weer naar de klas. Riet geeft dan meestal een hand en voet massage. Ik pak meestal de dieren picto, om het gebaar en het geluid van het dier met de kinderen te oefenen. Ook gebaren die wij dagelijks gebruiken: slapen, wakker worden, wassen, aankleden, eten, tanden poetsen, haren kammen. En gebaren voor de verschillende emoties. Prachtig om te zien hoe de kinderen mee doen en de gebaren begrijpen en meedoen,
Om 12.15 uur is de lunchtijd, bruine bonen en een soort stijfsel van meel, de naam ben ik vergeten. Wij eten in onze klas met de door de kinderen zelfgemaakte placemats. Het eten in de klas geeft een hoop rust er zijn weinig prikkels voor de kinderen. Kinderen met ernstige spasme of mond problemen helpen wij ook dat vinden zij erg prettig.
Na de lunch buiten spelen zoals in de ochtend. Als het weer tijd is voor de klas doen wij meestal een buiten activiteit met alle kinderen, Een sport activiteit, wandeling of wij gaan een ziek kind thuis bezoeken.
Het laatste uur is ook een klas uur, die wij invullen door naar buiten te gaan, de dieren bezoeken, gras te verzamelen voor alle dieren, bal, ballon spel in de klas, En de afronding van het samenzijn.
Onze laatste dagen met de kinderen komt eraan, woensdagochtend besteden wij aandacht aan het afscheid, delen wat lekkers uit.
Na de lunch gaan wij naar ons eigen vertrek om onze koffers te pakken en donderdagochtend worden wij vroeg opgehaald en zullen wij in Kampala verblijven om vandaaruit zaterdag onze rondreis te gaan.
maken.
Wat zullen wij de aunties en de kinderen gaan missen! Wij hebben gegeven wat wij konden, wij zijn vooral ingegaan op de basis behoefte van een kind, het contact en de communicatie. Wij hebben gegeven wat wij konden, met een goed gevoel .
Mooi om dit verhaal mee af te sluiten:
Vandaag zei een van auntis: Dat zij ons heeft gezien, hoe wij in contact staan met het kind, de mens, Dat zij er iets van geleerd heeft en dit wil meenemen. Dat zij heeft gezien dat wij de Spirit van God overgedragen hebben naar de kinderen!
-
22 November 2015 - 17:03
Natascha:
Wat een mooi verhaal weer! Geniet nog even van de kinderen en heel veel plezier op jullie rondreis xxx Natascha -
22 November 2015 - 19:05
Coby:
Lieve mensen
Een groots uitgesproken waardering gewoon omdat we mens zijn. Geniet nog van de laatste dagen en jullie rondreis.
Hoop je snel weer te zien lieve vriendin en Lydia eens te ontmoeten.
Kuz Coby -
22 November 2015 - 19:05
Jos Dekker:
Hallo zussen Wat een pracht verhaal weer krijg er kippenvel van zo als jullie daar bezig zijn en alles met ons deelt TOP en meiden de haartjes zien er weer goed uit zo kunnen jullie op reis volgende week Het afscheid zal moeilijk zijn na al die weken . Geniet er nog even van en dan tot ziens hier in het koude nederland kijk er nu al naar uit xxxxx -
22 November 2015 - 20:54
Mirjam En Ruth:
Lieve dames,
Wat een prachtig verhaal. mooie woorden van de auntie. Jullie aanwezigheid is voor altijd, een mooie herrinering voor juliie en de kids. Jullie missie is geslaagd en wij zijn zo trots. Trots dat onze moeder en oma deze keuze maakt en anderen haar liefde schenkt. Het systeem, land, klimaat en financiele situatie kunnen jullie niet veranderen, wel iets bijdragen. Jullie liefde is groots, oneindig en onvergetelijk. Sterkte met het afscheid en dan leker genieten van jullie reis. Jullie zijn kanjers. Luv y -
22 November 2015 - 21:41
Aafke:
Lydia en riet
Wat een prachtig Verhaal warm en mooi geschreven.
Jullie hebben iets prachtig neer gezet met een goed gevoel kunnen Julie aan je rondreis Beginnen.
Het afscheid zal zeker moeilijk zijn maar de liefde die je hebt overgebracht is onvergetelijk.
Aafke -
23 November 2015 - 06:24
Annemieke:
Ik wens jullie een mooi afscheid en nog een goede reis. Tot in december. liefs Annemieke -
23 November 2015 - 09:09
Lia & Jos:
Wat mooi om te horen. Jullie hebben echt het verschil gemaakt. Wat een warme woorden van de aunties.
Het afscheid straks zal niet meevallen, voor jullie niet maar ook voor de kinderen en de aunties. Ze zullen jullie missen. Het is een onvergetelijke herinnering en een enorme verrijking. Geniet straks van jullie rondreis, liefs en een dikke knuffel van Lia en Jos. -
23 November 2015 - 09:10
Kionne:
Wat hebben jullie hard gewerrkt de afgelopen tijd! en mooie dingen kunnen doen voor de kinderen! Leuk verhaal weer! Nu heerlijk genieten van de rondreis, dat hebben jullie verdiend! x Kionne -
23 November 2015 - 10:01
Linda:
Hoi kanjers wat mooi te lezen hoe de dagen er uit zien. Erg bijzonder. Ze zullen jullie wel gaan missen. Maar dankbaar zijn met wat jullie gedaan en verricht hebben. Fijn te lezen zoveel geld is gegeven kunnen ze weer verder en hebben ze extra hulp financieel. Bijna afscheid voor jullie daar mooie herinneringen zullen in jullie hart en in die van hun voortleven. Kan jullie volgende bijzondere reis beginnen. Ontzettend veel plezier en toch ook weer sterkte met afscheid. Tot snel dikke knuffel voor jullie love you tannie -
23 November 2015 - 13:01
Frank :
Super mooie verwoord hoe een dagje in buzika eruitziet.
In vele van jullie berichten herkennen we onze zelf in onze tijd daar. Geniet nog met volle teugen van elk moment. Laat de volgende dagen dagen zijn om dat gene waar je nog zin in hebt te doen te zeggen. Het grote nadeel van een langere tijd afrika is het moeten afscheid nemen.
Doe aan al de aunti's zeer veel lieve groeten van ons. Wens R. heel veel succes met de aankomende baby.
Op jullie rond reis wense we jullie overdonderende natuurpracht en een veilige trip toe. -
23 November 2015 - 15:46
Annemiek:
Hoi Lydia en Riet
Wat een indrukwekkende weken zijn dit geweest voor jullie, wat hebben jullie veel kunnen (mee)geven aan kinderen en families in Uganda. Wat een ervaringen hebben jullie opgedaan. Ik wens jullie succes bij het loslaten van dit gedeelte van jullie reis. Daarna afkicken en even tijd voor jullie zelf. Geniet daarvan en heb een mooi vervolg van jullie reis.
Hartelijke groet van Annemiek -
23 November 2015 - 18:54
Frank:
hoja wilde dit lied zeker nog delen met jullie. Op de tonen van deze cd en dit lied in het bijzonder zijn er vorig jaar vele tientallen avonden gevuld met gesprekjes over het hoe en wat en waarom?
Geef ook alle lieve kinderen van de day-care nog een hele warme knuffel in onze naam. -
23 November 2015 - 19:23
Marjo:
Lieve meiden,
Bedankt voor jullie verhalen. We zullen er zeker over napraten als jullie weer terug zijn. Geniet van jullie reis.
Liefs Mike en Marjo -
24 November 2015 - 10:29
Joke:
Hallo bijzondere vrouwen,
Bedankt voor steeds weer een mooi en ontroerend verhaal.
Dat jullie het verschil gemaakt hebben is zeker.
Mooi ook om te lezen hoe jullie, zonder gelijk dna, toch zo verwant zijn en bijzonder.
Sterkte bij het afscheid en geniet nog na tijdens jullie rondreis.
Joke -
24 November 2015 - 22:50
Els:
De laatste twee alinea's vatten alles wat jullie gedaan hebben samen! Top!
Nog even een noot: waardeloos materiaal is niet meer het goede woord he! Het is : kosteloos materiaal! En jullie hebben gezien dat het dus waardevol materiaal is!!!
Veel sterkte met het afscheid en rond jullie reis mooi samen af! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
25 November 2015 - 05:30
Pleuntje De Graaf:
Lieve Lydia en Riet
Wat een prachtige verhalen hebben jullie ons gegeven
Soms lopen de tranen over mijn wangen
Maar geniet nog even fijn van alles en wat hebben jullie nog een mooi bedrag opgehaald
Heel veel sterkte met het afscheid nemen en nogmaals geniet van jullie reis
groetjes en een hele dikke knuffel Pea en Pleuntje xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
25 November 2015 - 17:00
Nicole Van Vlerken:
Wat een prachtig verhaal weer! Ik heb genoten van het lezen van al jullie verslagen! Jullie hebben echt een ervaring gehad om nooit te vergeten dat is wel duidelijk.
De laatste drie zinnen van dit verslag zegt alles: Jullie hebben iets moois achtergelaten. Heel erg bedankt voor alles wat jullie voor de kinderen en Home Sweet Home hebben betekend! Geniet van het weerzien met jullie mannen en de rondreis die jullie samen gaan maken. -
26 November 2015 - 10:20
Jenneke:
Een indrukwekkend verhaal over jullie verblijf daar! Jullie hebben daar goed werk gedaan. Jullie komen met veel indrukken terug. Verrijkend, denk ik. Geniet nog van de reis, tojd om na te praten en een beetje "af te kicken" voordat jullie thuis weer opgaan in de waan van de dag. Liefs en tot ziens, Jenneke -
26 November 2015 - 17:37
Lara:
Mooi om te lezen hoeveel goeds jullie daar doen. Geniet nog van de tijd die jullie daar hebben
Liefs Lara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
